Kontrakty terminowe

Przykład:
W dniu 15 lutego inwestor sprzedał na giełdzie kontrakt terminowy na dolary USA po kursie 2,8240 USD/PLN z terminem wygasania w marcu.
Przewidywania kursowe spełniły się i do dnia 10 marca kurs kontraktu spadł do 2,8040 USD/PLN. Wynik finansowy na ten dzień wynosi:
2,8240 - 2,8040 = + 0,0200 ( + 200 pips)
stąd:
+ 200 pips * 1 PLN/pips = + 200 PLN

Przykład:
W dniu 30 października inwestor sprzedał na giełdzie trzy kontrakty terminowe na EURO po kursie 3,8826 EUR/PLN z terminem wygasania w grudniu.
Przewidywania kursowe inwestora nie spełniły się i do dnia 6 listopada cena rozliczeniowa wzrosła do 3,8891 EUR/PLN.
Wynik finansowy na ten dzień wynosi:
3,8826 - 3,8891 = - 0,0065 ( - 65 pips)
stąd:
3 * (- 65) pips * 1 PLN = - 195 PLN

Przykład:
W dniu 12 maja inwestor sprzedał na giełdzie wrześniowy kontrakt terminowy na WIG20 po kursie 3.670 pkt. W dniu 12 lipca zamknął pozycję poprzez kupno kontraktu wrześniowego po kursie 3.355 pkt.
Wynik finansowy inwestora obliczamy następująco:
1 pkt = 10 PLN
3.670 pkt - 3.355 pkt = + 315 pkt
stąd:
+ 315 pkt * 10 PLN/pkt = + 3.150 PLN

Dźwignia finansowa
Transakcje na kontraktach terminowych charakteryzują się wysoką dźwignią finansową. Oznacza to, że wynik inwestowania może posiadać wysoką stopę zysku lub straty. Trafne przewidzenie zmiany kursu kontraktu i zajęcie odpowiedniej pozycji w kontrakcie terminowym może przynieść wysokie zyski w stosunku do zainwestowanych środków. W odwrotnej sytuacji będzie znajdować się druga strona transakcji. Inwestycją związaną z zajęciem pozycji na rynku terminowym jest depozyt wpłacany do izby rozrachunkowej. Jego wielkość jest ustalana w zależności od wartości kontraktu oraz sytuacji rynkowej. Może przyjmować on wielkość od 2% do kilkunastu procent (np. dla kontraktów indeksowych na GPW). Udział procentowy depozytu w wartości kontraktu decyduje o stopie dźwigni finansowej.